Masaż
Jest nieodłącznym elementem fizjoterapii, rodzajem terapii manualnej oddziałującej na organizm człowieka poprzez bodźce mechaniczne takie jak np. ugniatanie, rozcieranie, uciski, wibracje w celu wywołania odczynów fizjologicznych. Stosowany jest zarówno w leczeniu, w profilaktyce, jak i w relaksacji.
Masaż ma swoje początki w Indiach i Chinach, stanowił tam naturalną metodę leczniczą. Już Hipokrates, a potem Celsus i Galena wskazywali na wykorzystanie masażu w poszczególnych jednostkach chorobowych.
W XVI wieku techniką masażu zajął się francuski lekarz Ambroży Paré, który badając fizjologię masażu i obserwując pozytywne skutki masażu u chorych po operacjach w swojej pracy naukowej ogłosił masaż jako
oficjalną metodę leczenia.
*Obniżenie poziomu hormonu stresu- kortyzolu, który hamuje
prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego
*Zmniejszenie aktywność podwzgórza, które reguluje reakcje walki
*Wyciszenie organizmu, dzięki czemu łatwiej jest zasnąć
*Obniżenie ciśnienie krwi
*Rozluźnienie mięśni i regeneracja sił
Według mnie każdy masaż ma terapeutyczne działanie niezależnie od jego nazwy. W swojej pracy często łączę różne sposoby masażu, korzystam z techniki mięśniowo- powięziowej, akupresury czy Su dżok w zależności od potrzeb.Szczególnie cenię masaż, który ma swoje korzenie na Hawajach- Lomi- Lomi Nui, ponieważ działa on wielopoziomowo, łączy głęboki relaks, ruch i technikę pracy, która zastępuje wiele innych masaży.
Su dżok
To metoda leczenia opracowana przez koreańskiego naukowca prof. Park Jae Woo korzystająca z mikrosystemów naszego organizmu zlokalizowanych na dłoniach i stopach. Polega na stymulacji odpowiednich punktów za pomocą masażu, ucisku, igieł, magnesów, nasion, czy ogrzewania w celu mobilizacji organizmu do leczenia.
